برای عاشقان قهوه، هیچ‌چیز نمی‌تواند جای نوشیدن یک فنجان قهوۀ داغ صبحانه و پیچیدن عطر تلخ قهوه در آشپزخانه را بگیرد. اما همۀ آدم‌های کرۀ زمین آن‌قدر خوش‌شانس نیستند که بتوانند این لذت فوق‌العاده را بچشند! واقعیت این است که وقتی ما پشت میز کار خود نشسته‌ایم، فنجان قهوۀ خود را می‌نوشیم و از عطر دلچسب آن لذت می‌بریم، درصد قابل توجهی از ساکنان کرۀ خاکی (۱۲درصد) به علت حساسیت به کافئین قهوه قادر به نوشیدن آن نیستند. این مسئله ناراحت‌کننده است؛ اما خبر خوب این است که «قهوه بدون کافئین» یا «قهوه دیکف» (به انگلیسی: Decaffeinated Coffee) قرار است زندگی این افراد را شیرین‌تر از قبل کند. با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید تا شما را با قهوه بدون کافئین و روش های کافئین زدایی از قهوه بیشتر آشنا کنیم.
چرا قهوه بدون کافئین؟
حساسیت به کافئین موجود در قهوه را می‌توان یکی از دلایل اصلی مصرف قهوه دیکف دانست. با اینکه بسیاری از افراد می‌توانند بدون تجربۀ علائم حساسیت، حتی چند لیوان قهوه نیز در روز بنوشند، اما خیلی‌ها بلافاصله پس از نوشیدن قهوه دچار علائم آلرژی خفیف یا شدید نسبت به کافئین موجود در آن می‌شوند.
برخی از این علائم عبارت‌اند از:
- افزایش ضربان قلب
- سردرد
- علائم گوارشی
- اضطراب و نگرانی
- بی‌قراری
- بی‌خوابی
- خارش پوست
- کهیر
- تورم گلو و زبان
متأسفانه افرادی که به کافئین حساسیت دارند، حتی با نوشیدن قهوۀ حاوی ۱۰ میلی‌گرم کافئین نیز دچار علائم آلرژیک می‌شوند؛ این در حالی است که یک فنجان قهوه معمولاً حاوی ۵۰ تا ۷۵ میلی‌گرم کافئین است!
قهوه بدون کافئین یا قهوه دیکف دقیقاً چیست؟
قهوه بدون کافئین درواقع به نوشیدنی‌ای گفته می‌شود که بیش از ۹۷درصد کافئین موجود در دانه‌های قهوه از آن خارج شده است. کافئین‌زدایی از دانه‌های قهوه پیش از برشته‌کاری آن‌ها انجام می‌شود.
طعم و بوی قهوه دیکف ممکن است کمی ملایم‌تر بوده و رنگ آن نیز بسته به روش کافئین زدایی، ممکن است تغییر کند. با‌این‌حال، چنین تغییراتی برای افرادی که قهوه را دوست دارند ولی به آن حساسیت دارند، نباید چندان ناخوشایند به نظر برسد!
فراموش نکنید که قهوه دیکف کاملاً عاری از کافئین نیست! واقعیت این است که بعد از کافئین زدایی نیز درصد بسیار کمی (حدود ۳ میلی‌گرم) از یک فنجان قهوه را کافئین تشکیل می‌دهد. البته وقتی این عدد را در کنار ۷۰ تا ۱۴۰ میلی‌گرم کافئین موجود در یک فنجان قهوۀ معمولی قرار می‌دهیم، متوجه می‌شویم که این درصد بسیار اندک است.
قهوه بدون کافئین از کجا آمده است؟
اولین فردی که تلاش کرد کافئین را از قهوه جدا کند، فردی آلمانی به نام «لودویگ روزلیوس» و صاحب یک کمپانی فروش قهوه بود. او در سال ۱۹۰۳ به‌طور تصادفی متوجه شد که بار قهوۀ کمپانی او، حین حمل‌و‌نقل با آب دریا ترکیب شده و کافئین آن از بین رفته است. روزلیوس تلاش کرد این اتفاق را در محیط آزمایشگاهی تکرار کند؛ بدین منظور او دانه‌های قهوه را با آب و نمک بخار داد و سپس به کمک حلال شیمیایی «بنزن»، کافئین را از آن‌ها خارج کرد.
روزلیوس معتقد بود که پدرش در اثر مصرف بیش از حد کافئین از دنیا رفته است و برخی معتقدند انگیزۀ اصلی او برای انجام این آزمایش‌ها، مرگ پدرش بوده است. به‌هرحال دیری نگذشت که مشخص شد مادۀ بنزن برای انسان خطرناک و سرطان‌زاست؛ به همین دلیل جست‌وجوها برای پیداکردن راه‌های جدید کافئین زدایی از دانه‌های قهوه آغاز شد.
