آیا تا به حال فکر کرده اید که قبل از اینکه دانه های قهوه بو داده شوند، در مزرعه قهوه چه اتفاقی می افتد؟ مزارع قهوه در اندازه‌های مختلف وجود دارند و هر کدام روش های متفاوتی برای کشاورزی و فرآوری دارند. درخت قهوه از دانه های گیلاس قهوه رشد می‌کند. پیش از کاشت در محل نهایی، درختان قهوه در گلخانه ها رشد می‌کنند. هر شکوفه روی یک درخت قهوه نشانه یک گیلاس قهوه است که در چند ماه آینده خود را نشان خواهد داد. شکوفه دهی درخت قهوه، به معنای آغاز فصل محصول این درخت است.

حدود دو ماه پس از شکوفه دهی، گیلاس های قهوه سبز روی درخت قهوه ظاهر می‌شوند. برای رسیدن به یک گیلاس سرخ رنگ به ۴ تا ۸ ماه زمان نیاز دارند. این گیلاس های سرخ و زرد تقریبا آماده چیده شدن هستند.

گیلاس ها به محض قرمز شدن، بالغ و آماده چیده شدن می‌شوند. همه گیلاس ها به طور هم زمان نمی‌رسند، بنابراین برداشت نمی‌تواند به یک باره انجام شود.

سپس گیلاس های قرمز قهوه به ایستگاه فرآوری حمل می‌شوند. قبل از اینکه گیلاس ها فرآوری شوند، گیلاس های خام و زیادی بالغ را از آنها جدا می‌کنند. در فرآوری شسته شده قهوه، گیلاس ها قبل از تخمیر و شسته شدن دانه ها باید پالپ شوند. در پالپ کردن، گوشت میوه توسط یک دستگاه مخصوص از دانه آن جدا می‌شود.

هنوز مقداری گوشت میوه و لعاب گیاهی روی دانه های قهوه باقی مانده است و در نتیجه، آن ها را به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در مخازن آب تخمیر می‌دهند. تخمیر باعث افزایش طعم های روشن و اسیدی قهوه می‌شود. پس از تخمیر، دانه های قهوه با آب تازه شسته می‌شوند.

یک پیشنهاد خواندنی: رنگ دانه‌های قهوه نشان‌دهنده کدام مرحله از رشد آن است؟

شستشو و تخمیر باعث مرطوب شدن دانه های قهوه می‌شود بنابراین آنها را به ایستگاه خشک کردن منتقل می‌کنند. در آفریقا، استفاده از تخت خواب های برجسته برای خشک کردن قهوه معمول است.

دانه ها بسته به آب و هوا (دما، رطوبت و نور خورشید) ممکن است به ۱۰ تا ۲۲ روز خشک شدن نیاز داشته باشند. دانه ها را در طی پروسه خشک کردن دائما جابجا می‌کنند تا از کپک زدگی جلوگیری شود.

سپس دانه های فاسد و آسیب دیده باید از دانه های خوب جدا شوند تا کیفیت فنجان قهوه بدست آمده پایین نیاید. نقص در قهوه به معنی مطابق نبودن دانه ها با استاندارد و از بین رفتن کیفیت قهوه به علت شرایط مزرعه، فرآوری یا بو دادن است. اغلب نقایص را می‌توان بصورت دیداری در دانه ها مشاهده کرد (رنگ سیاه، ترک، کپک قابل مشاهده و غیره) اما بعضی از این نقایص را تنها با دیدن یا چشیدن پس از بو دادن می‌توان تشخیص داد.